Zodra jìj mijn volgende zin gelezen hebt, zit ìk er nog een beetje vaster aan vast: 2019 wordt het jaar waarin ik onze kledingkast klimaatneutraal wil inrichten. Gewoon omdat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging (nu ik de 5 kilometer hijgend hardlopen binnen heb. Joehoe!). Natuurlijk is die uitdaging niet geheel willekeurig.
Een jaar of twee geleden zijn Willem en ik gaan nadenken over de impact van ons huis-, balkon en keukenleventje op het milieu. We belandden op de website van Voedingscentrum en ontdekten dat als iedereen zou eten zoals wij, er twee-nogwat werelden nodig zouden zijn om elke burger van eten te voorzien: ook wel voedselafdruk genoemd. Omdat vegetariër worden zo ongeveer een halve wereld scheelde, zworen we vanaf dat moment elke vleselijke begeerte naar geslachte zoogdieren af. Ik ben er nog steeds verbaasd over hoe makkelijk ik van een nuchtere carnivoor veranderde in een nog steeds nuchtere carnietmeervoor. We besloten vanaf dat moment het vleesschap met rust te laten en recepten met vlees van ons lijstje te schrappen en zo simpel was het. Ongeveer. En op af en toe een bitterbal na 🙂
Toen was daar de volgende stap in duurzaamheidsland. Geïnspireerd door een collega keek ik een VPRO-programma over de kledingindustrie en realiseerde ik me dat mijn kleding een prijs heeft en dat als die niet door mij wordt betaald, er ergens anders op de wereld iemand voor nog geen vijfje per dag mijn jurk in elkaar naait. Dus besloot ik voortaan mijn kledinglabels wat uitgebreider te bestuderen. Die keuze leverde heel wat westerse zweetdruppeltjes op. Want ik wilde best iets goeds doen, maar het was dan ook weer niet de bedoeling dat het me al te veel zou kosten. Gemiddeld kwam het er op neer dat ik uren op internet doorbracht om te zoeken naar ‘goede’, en niet te dure kleding. Ik mailde dan het merk of vroeg aan de bedrijfsleider of duidelijk was waar die genoeglijke broek vandaan kwam, maar kreeg daarop eigenlijk altijd het antwoord dat dat helemaal goed zat! Tja. Ken je die uitdrukking van de slager die zijn eigen vlees keurt? De stem van mijn kleregeweten was in elk geval weer gestild.
Tot ik er een week geleden weer aan mijn haren bijgesleept werd tijdens het kijken naar EO-programma ‘Genaaid’ en me opnieuw realiseerde dat ik die zwoegende, slecht betaalde, in schadelijke omstandigheden werkende mensen echt heel verdrietig vind, maar dat het me vooral ook tegenstaat om steeds kleding weg te gooien. A omdat het kostbare kledingstukken zijn waar ooit veel energie in is gestoken en B omdat het betekent dat ik vervolgens iets nieuws moet kopen en dus de aarde weer een beetje meer belast. Om een lang verhaal iets korter te maken: ik besloot dat ik komend jaar de familiekledingkast zo wil inrichten dat we in 2019 wat kleding betreft weinig tot geen belasting vormen voor onze mooie planeet. Dus: eerlijk, duurzaam en zoveel mogelijk klimaatneutraal. Op dit moment is het plan om dit jaar voor ons alle vier alleen tweedehands kleding te kopen of kleding gemaakt van gerecycled materiaal of klimaatneutrale stoffen (hierover later meer!). Ja, inclusief sportkleding, ondergoed, accessoires en schoenen. Wel wil ik komend jaar ook schrijvend nadenken over een duurzaam en haalbaar plan voor de jaren erna en merken en initiatieven verzamelen waar ik en mijn geweten blij van worden. Haak dus niet af als je zelf weinig hebt met gedragen of kleding of stoffen, maar lees dan vooral mee over het hoe, waar en waarom van eerlijke kleding of kleding minderen.
Oké, misschien is dit mijn manier om een duidelijke grens te trekken, zoals we dat ooit deden toen we koe en kip uit onze koelkast verbanden. Misschien werkt het niet en sta ik 1 januari 2020 trillend voor de winkelruit van de H&M, maar de kans is ook groot dat het juist makkelijker is dan gedacht. Wat denk jij? Reacties en tips zijn keihard welkom!
Verwacht overigens niet dat ik het biologisch katoen heb uitgevonden. Lees je mee, dan lees je mee met een zoektocht en niet uit een duurzaamheidsencyclopedie.
Tweedehands gespreksstof 
Tof! ik ga je volgen, want ik vind het ook wel een ding! Maar koop aub wel nieuw ondergoed, dit uit hygiënisch oogpunt!
LikeLike
Leuk 🙂 Haha, ik heb nog wel wat in de kast liggen gelukkig 😉 En verder wordt dat dan misschien bamboe of een ander klimaatgezellige stof. We gaan het zien!
LikeLike
Fantastisch geschreven! Ben benieuwd 😉. Gaan de luiers nog steeds goed?
LikeLike
Ja, ik ben zelf ook benieuwd. De luiers gaan heel prima! Met dit weer iets lastiger met drogen, maar heerlijk om ze gewoon in huis te hebben en die baal stinkafval kwijt te zijn. Weet niet of luiers onder kleding vallen, maar denk dat ik er nog wel eens wat worden aan vuil ga maken.
LikeLike
Yes, eindelijk kan ik de wijsneus in mezelf weer loslaten en anderen helpen met het bewandelen van de Gulden Middenweg (jeweettoch).
Zelf koop ik al langer dan een jaar geen nieuwe kleding meer, op wat ondergoed en een paar sneakers via het ecologisch en sociaal verantwoorde waschbaer.nl na. De kringloop biedt ook uitkomst en is een stuk goedkoper, maar ik wil alleen kleding kopen die ik ook echt ga dragen, waardoor ik lang niet altijd slaag en relatief veel tijd kwijt ben. Kleding die niet helemaal past of stuk is kan eventueel ook nog langs de kleermaker.
Vlees eten doe ik niet meer en dat mis ik ook nauwelijks. Kaas kan ik daarentegen moeilijker loslaten, terwijl kaas wel erg milieubelastend is, meer nog dan kip bijvoorbeeld. Jongere en zachtere kaas (brie, mozzarella etc.) schijnt milieuvriendelijker te zijn. Per kilo kaas is al snel tien liter melk nodig, waar weer vervuilende koeien en geiten voor nodig zijn: https://climatefootnotes.com/2017/05/17/meat-vs-cheese/
Verder is het handig om geen kinderen meer te krijgen, aangezien de mens zelf de grootste vervuiler is. Sir David Attenborough (met die stem van die natuurfilms) kan je daar meer over vertellen (https://www.youtube.com/watch?v=JRPmLWYbUqA). Voor de duidelijkheid, ik vind dat reeds geboren kinderen wel gewoon bestaansrecht hebben en zouden mogen opgroeien, maar ik ben dan ook een redelijk gematigd mens en geen Herodes. Van harte gefeliciteerd met jullie dochters trouwens! 😉
LikeLike
Hahaha Peter, kan je me uitleggen wat hier nou precies gulden middenweg aan is? 😉 Super leuk dat je zo uitgebreid reageert. Leuk om weer eens wat van je te horen en inspirerend verhaal. Over de onderwerpen die je noemt heb ik zeker nagedacht. Zo weten wij stiekem inderdaad ook dat kaas helemaal geen handige vleesvervanger is en wagen we ons al een tijdje aan vlees van de vegetarische slager (wat die nou slacht snap ik trouwens nog steeds niet helemaal). Vooral Willem gaat zich hier nogal eens te buiten aan kaas, hoewel hij wel weer degene is die het hardst schreeuwt (je kent hem) hoeveel beter kip zou zijn. Voor ons is het nu meer een veilige en duidelijke grens dan dat we denken dat dit de beste optie voor het klimaat is. Waarschijnlijk geldt voor jou ook zoiets?
Tja, die kinderen. Dat is dan weer een ander puntje. Probleem is dat ze naast klimaatbelastend ook erg lief zijn. Bedankt voor de felicitaties overigens. Die kinderen zijn er inderdaad voornamelijk de reden van dat deze blog bestaat, want alles tweedehands kopen voor twee kleine meisjes vind ik best ingewikkeld. En kan je ze dat op de lange termijn aandoen? Vind dat best lastig…
Van Willem moet ik overigens doorgeven dat je vooruit gaat in je betogen :-p. Dit waarschijnlijk onder het motto ‘papa, ik lijk steeds meer op jou’.
LikeLike
De gulden middenweg is in deze van praktische aard. Zelf denk ik dan aan de ideale maaltijd: veganistisch, gezond, lekker, goedkoop, en simpel om te maken. Ook gaat het om het niet uitroeien van kinderen omdat ze potentiële vervuilers zouden zijn, maar om het vinden van een sobere leefstijl (ja, ik schrijf het echt!) die toch (of juist) tot meer geluk leidt.
Ai dat is waar ook, kinderen tormenteren elkaar natuurlijk als het gaat om door merkkleding gecommuniceerde sociale status. Ik denk dat je het ze wel gewoon aan kunt doen, je kunt ze altijd nog op karateles zetten om ze eventuele pestkoppen (of Willem als hij van de kaas zit te snoepen) een lesje te laten leren. Of leer ze al op vroege leeftijd hun eigen kleding maken (daar zijn vast lessen voor), daar hebben ze de rest van hun leven wat aan en kunnen ze ook nog hun creatieve eitjes kwijt.
Fijne zondag!
LikeLike
Leuk dit blog (of is het dat blog?).
Past precies bij je. Ik lees mee, volgen vind ik ook zo wat 🙂
Je vleesetende schoonvader
LikeLike
T is deze of die 😄. Dat vleesetende schoonvader klinkt wel heel heftig. Alsof u hele dagen achter de barbecue staat… Leuk dat u meeleest!
LikeLike
Bijzonder, ik lees graag mee. Ik houd Willem zijn kleding vanuit zakelijk punt graag in de gaten 🙂 De opmerking van het ondergoed was ook mijn eerste gedachte, daar zou ik niet van de recycling zijn…. Succes met de zoektocht en weer beginnen op school.
LikeLike
Fijn, Willem kan wel een meekijker gebruiken bij zijn kleding 😉 Vooral de kleur van zijn sokken zijn een dingetje 😄 Leuk dat je meeleest en bedankt voor ze succeswensen.
LikeLike
Ik lees ook mee Rosanne:) Wist niet dat jullie ook in deze mate op de duurzame tour waren. Kleding is ook wel een dingetje bij ons, ik vind dat lastiger om te veranderen dan eten, drinken of geen auto meer rijden… Dus ik lees graag mee!
LikeLike
Kan ik trouwens een melding op de mail krijgen als er een nieuwe blog is? Ik ben niet zo iemand die elke week naar je blog gaat om te kijken of er alweer een nieuwe is:)
LikeLike
Ja, dat kan. Als je de blog leest verschijnt ergens rechts een icoontje met volgen. Als je t niet kunt vinden kan je ook uitnodigen. Laar maar weten!
LikeLike
Ha Anke, leuk! Nou op gebied van kleding vinden wij t zelf ook lastig hoor! Helemaal geen kleding meer dagen schijnt niet helemaal wenselijk te zijn en dan moet je toch best veel kennis hebben om te weten waar je goed aan draagt. Er zijn wel echt veel mooie en goede merken, maar dan moet je wel op zoek. Dat was voor mij ook de reden om er nu een jaar heel bewust mee bezig te gaan. Kijk, voor ons is autorijden dan weer een dingetje 😉 In de Randstad werkt een OV-afhankelijk leven net wat beter…
LikeLike
Goedemiddag Rosanne,
Niet alleen kan je het milieu besparen, maar ook je uitgaven als je goed oplet. Bea Johnson van Zero waste home bespaarde in haar eerste jaar al veertig procent op haar uitgaven. Je koopt namelijk alleen nog maar dingen die je echt nodig hebt. Je houdt dan veel geld over en ook veel tijd. Tijd die je gezellig met je gezin door kan brengen. Dus een besparing van milieu, van geld en van tijd. Succes met je blog.
LikeLike
Ja, fijn hè? Heb zelf afgelopen jaar al gemerkt dat ik veel minder geld uitgaf aan kleding. Dank voor je reactie en de naam van Bea Johnson. Ik ga eens op haar naam zoeken binnenkort!
LikeLike
Kijk ook eens bij Green Evelien
LikeLike
Wat leuk Rosanne om je blogs te lezen! Van de week had ik het met m’n broer en zus toevallig nog eens over het leven wat we in Nunspeet hadden en zodoende ging ik net eens op facebook kijken of ik nog oude klasgenoten kon vinden 😉 Je blogs spreken me erg aan, omdat we hier daar op dit moment ook erg mee bezig zijn. Ik kan daar ook lekker enthousiast van worden, bijvoorbeeld over wasbare luiers, terwijl mensen in m’n omgeving denken bah wat vies haha. Ik ga je blogs zeker volgen. Succes met het uitvoeren en schrijven daarvan! Groetjes, Marijke van Mourik (Schouten)
LikeLike
Hoi Marijke, leuk om van je te horen! Hoe gaat het met je? Grappig dat je zo bij deze blog terecht komt 😉 Veel oude klasgenoten gevonden? Leuk dat je meeleest en laat vooral weten als je tips voor merken of andere leuke tips hebt! (Dat mag ook via Facebook hoor 😄)
LikeLike